25

آجرهای حیاط خیس اند از نم ِ باران و من از برای تو می نویسم و دوباره عود می سوزانم که شب از نیمه بگذرد ؛ تیک تاک ساعت را می شمارم تا وصال تو ؛ دیگر از بلاهایی که سرم آمد و اذیت هایی که شدی بگذر که همانا آرامشِ پس از طوفان بس ملموس تر است . برای تو می تپید، این قلب و برای تو تنگ می شود، ایـن دل.
گیجم از انتخاب بوی ادکلانم! راستی همان ته ریش همیشگی ام را دوست داری؟ و اینک اسیرم، اسیر بین رُگال کت شلوارهایم تا انتخاب کنم بهترین را ، شوق دیدارت چه ها که با این دل نمی کند؟ نو نواری ام از برای توست، انگیزه ی من.
این مردِ بی طاقت دیگر تو را می خواهد ؛ سحرنزدیک است، طلوع کن خورشیدک من...

پ . ن :

برای تو که امید را به من دادی ...